Avrupa'da ve artık yeni yeni ülkemizde gelişmeye başlayan Ultras mentalitesinin en önemli unsurlarından biri taraftarların yaşadıkları yerin takımlarını desteklemesi hususudur. "Ultras support your local football team" sloganı ile futbolseverler yerel takımlarını desteklemeye davet edilirler.Merkezlerde bulunan endüstriyelleşmiş futbol klüplerini tv'den izlemek, yılda bir kaç maçına turistlik geziymiş gibi gitmek yerine, yaşanan şehrin iç dinamikleri ile desteklenen ve bulunulan coğrafyada doğup büyümüş, altyapıdan yetişmiş futbolcuları da barındıran yerel takımların desteklenmesi hadisesi her geçen gün daha da yaygın hale geldi.
Ülkemizde de "şehircilik" ve büyük kentlerde "semtçilik" anlayışı sportif faaliyetlerin dışında oldukça yaygın aslında. Fakat jenerasyonlar değiştikçe futbola bakış açısı da değişmeye başladı. Sadece "başarılı" klüpleri destekleyen taraftarlar yerini daha amatör başarılarla tatmin olabilen taraftarlara bıraktı. Şehircilik anlayışı en gelişmiş illerimizden Trabzon'u takiben Bursa, Kocaeli, Sakarya, Adana, Eskişehir ve Ankara takımları kendilerine ait çekirdek taraftar kitlelerine sahip olmaya başladı.
Biz de; maçları ancak kahvehanelerden izlenebilen, şehir-semt-camia aidiyeti bulunmadan tutulan, sadece iş yerinde, okulda vs. sosyal ortamlarda tabir caizse sidik yarıştırmak için tutulan İstanbul takımlarını değil şehrimizin yani Çanakkale'nin takımını desteklemek, sadece bu şehrin takımını takip etmek isteyenler için buradayız.
Muhakkak ki sayımız Çanakkale'de bulunan "diğer" takım taraftarlarına göre daha az. Ama biliyoruz ki taraftarlığın gereği önce şehrinin takımını desteklemektir. Bu yolda diğer taraftar kitleleri ve oluşumları ile tartışmak yahut çatışmak gibi bir durumumuz yok. Fakat herkes bilmelidir ki tribünde bulunan adamın kalbi o zemindeki futbolcuların formasındaki arma için atmalıdır. Bir kalbe iki sevda sığmaz.
Önce Çanakkale. Sadece Çanakkale.
